ورزش ایران در سال 1401| شمشیربازی؛ سال سقوط، سال فرار، ترس از پناهندگی زنان!

در سلسله گزارش‌های «ورزش ایران در سال 1401»، عملکرد فدراسیون‌های ورزشی را بررسی می‌کنیم. در این قسمت به شمشیربازی می‌پردازیم...

سال 1401 برای شمشیربازی ایران با تلخی و ناکامی به پایان رسید.

به گزارش طرفداری، نه تنها سال 1401 بلکه آغاز سال 1402 هم برای شمشیربازان ملی‌پوش ایران با خوبی و خوشی همراه نبود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

. رقابت‌های جام جهانی شمشیربازی، فرودین سال 1402 در مجارستان برگزار شد و سابریست‌های کشورمان در دیدارهای انفرادی شکست خورده و از دور مسابقات حذف شدند. محمد رهبری، فرزاد باهر ارسباران و علی پاکدامن سه شمشیربازی بودند که در جدول اصلی رقابت کردند. محمد فتوحی دیگر شمشیرباز کشورمان هم در جدول مقدماتی شکست خورد و به جدول اصلی نرسید.

هر سه اسلحه سابر، اپه و فلوره روزگار خوشی در سال 1401 نداشتند. البته بیشتر توجهات معطوف به سابر بود و به همین دلیل اتفاقات زیادی پیرامون این اسلحه رقم خورد.

نمایش ضعیف اپه در گرندپری مجارستان

شمشیرباز اپه ایران در گرندپری مجارستان نمایش ضعیفی داشت و از مرحله گروهی صعود نکرد.‌ ایران در مسابقات گرندپری شمشیربازی اپه مجارستان یک‌ نماینده داشت که خیلی زود از دور مسابقات کنار رفت. اسفند 1401 محمد رضایی در مرحله گروهی مسابقات گرندپری با پنج شکست و یک پیروزی نتوانست از مرحله گروهی صعود کند و در مرحله نخست حذف شد. رضایی بین ۳۴۲ شمشیرباز حاضر در گرندپری مجارستان در رده ۲۸۸ قرار گرفت.

تابستان سال گذشته رقابت‌های شمشیربازی بازی‌های کشورهای اسلامی در قونیه پیگیری شد و ملی‌پوشان اسلحه اپه مردان در فینال مسابقات بخش تیمی برابر تیم آذربایجان قرار گرفتند. نمایندگان کشورمان با شکست ۴۵ بر ۳۵ مقابل این تیم به مدال نقره بسنده کردند.

تیم ملی اسلحه اپه شمشیربازی ایران  با شکست تیم‌های عربستان و قرقیزستان به فینال مسابقات کشورهای اسلامی در قونیه راه یافته بود. بعد از اتمام مسابقات، محمد رضایی کاپیتان 41 ساله تیم ملی شمشیربازی اپه ایران، با انتشار پستی در شبکه‌های اجتماعی از شمشیربازی خداحافظی کرد. البته رضایی 41 ساله متفاوت از رضایی جوان‌تری بود که در گرندپری مجارستان شرکت کرد و فقط نام و نام خانوادگی یکسانی میان دو ملی‌پوش اپه وجود دارد.

ماجراهای سابر

اسفند 1401  تیم ملی شمشیربازی سابر ایران در جام جهانی به میزبانی ایتالیا نتوانست به مرحله یک‌چهارم نهایی صعود کند. ایران در بازی اول ترکیه را شکست داد اما بازی دوم را به آمریکا واگذار کرد. سابریست‌های ایران در بازی سوم اوکراین را شکست دادند و در نهایت یازدهم شدند.

بهمن 1401 تیم ملی شمشیربازی سابر ایران در جام جهانی لهستان به رتبه نازل دوازدهم رسید. ایران در مرحله یک‌هشتم نهایی جام مغلوب ژاپن شد و در ادامه اوکراین را شکست داد اما در بازی دوم به آلمان باخت و شانس کسب جایگاه نهم را از دست داد.

ایران برای کسب جایگاه یازدهم با چین بازی کرد که در این بازی هم شکست خورد. تیم ملی سابر ایران در حالی دوزادهم شد که در جام جهانی الجزایر نایب قهرمان شده بود؛ با این وجود سرمربی تیم ملی شمشیربازی سابر ایران از نتایج در بخش انفرادی راضی بود.

دی 1401 هم شمشیربازان ایران در گرندپری تونس عملکرد ضعیفی داشتند، به طوری که علی پاکدامن در دور اول جدول اصلی و محمد رهبری در دور نخست جدول مقدماتی حذف شدند. محمد فتوحی نیز نتوانست از مرحله گروهی صعود کند. نمایش ضعیف سابریست‌ها باعث شد آنها در رنکینگ جهانی هم سقوط کنند. پاکدامن از رده 13 به 15 رسید، محمد رهبری با 5 پله نزول جایگاه 44 را به خود اختصاص داد و محمد فتوحی میز با سقوط 7 پله‌ای در رده 49 ایستاد. نیما زاهدی و فرزاد باهر ارسباران هم به این مسابقات اعزام نشدند.

اختلاف نظر بر سر تعداد سابریست‌های اعزامی به مسابقات، یکی از چالش‌های جدی میان سرمربی تیم ملی و سرپرست فدراسیون شمشیربازی بود. قرار بود اردوی تیم ملی شمشیربازی پیش از اعزام به گرندپری تونس، از روز 10 دی آغاز شود اما دو روز به تعویق افتاد. علیرضا پورسلمان سرپرست فدراسیون و امین قربانی سرمربی تیم ملی اسلحه سابر بر سر تعداد نفرات برای اعزام به تونس اختلاف نظر داشتند. تنش‌ها به حدی رسید که حتی زمزمه‌هایی مبنی بر کناره‌گیری قربانی از هدایت تیم ملی به گوش رسید اما در نهایت سرپرست فدراسیون، حرف خود را به کرسی نشاند.

ابتدا قرار بود علی پاکدامن، محمد رهبری و محمد فتوحی راهی گرندپری تونس شوند اما قربانی تاکید داشت تعداد سابریست‌ها به پنج نفر افزایش پیدا کند؛ در نهایت همان سه سابریست در فهرست نهایی اعزام قرار گرفتند و دو شمشیرباز دیگر از لیست خارج شدند.

سرمربی تیم ملی نیز حداقل در ظاهر به اعزام سه شمشیرباز رضایت داد و تصمیم گرفت از دستور سرپرست فدراسیون گوش اطاعت کند. قربانی قطع همکاری با فدراسیون را تکذیب و تاکید کرد اردوی تیم ملی در موعد مقرر برگزار می‌شود.

قربانی علاوه بر هدایت تیم ملی سابر به شغلم معلمی مشغول است. او پیش‌تر برای حضور در جام جهانی به میزبانی فرانسه در آبان‌ماه، هشت روز مرخصی گرفت و ترجیح داد باقی‌مانده روزهای مرخصی خود را برای مسابقات انتخابی المپیک نگه دارد؛ تصمیمی که به شایعات مبنی بر خداحافظی او از تیم ملی دامن زد.

غیبت زنان به دلیل ترس یونان از پناهندگی

اسفند 1401 خبر آمد که قرار است تیم ملی شمشیربازی سابر زنان ایران در مسابقات جام جهانی یونان حضور پیدا کند اما این کشور به سابریست‌های زن کشورمان ویزا نداد و جام جهانی از دست رفت. نجمه سازنچیان، کیانا باقرزاده، شیدا عالمی و فائزه رفیعی در فهرست تیم ملی ایران برای حضور در این رقابت‌ها قرار داشتند اما بنا بر گفته رییس فدراسیون، دلیل عجیبی پشت غیبت آنها بود؛ طرف یونانی نگران بود ورزشکاران ما بخواهند در این کشور پناهنده شوند و بابت این مسئله گارانتی می‌خواست!

جالب اینجاست که پیمان فخری هم در این مسابقات به عنوان داور حضور داشت.

انتخاباتی که سرپرست را رییس کرد

برای تصدی کرسی ریاست فدراسیون شمشیربازی تنها یک کاندیدا ثبت نام کرد و احراز صلاحیت شد. فرایند انتخابات روز 26 بهمن 1401 با حضور علیرضا پورسلمان سرپرست فدراسیون به عنوان تنها نامزد شکل گرفت.

سید محمد پولادگر معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان، سید مناف هاشمی دبیرکل کمیته ملی المپیک، آرش فرهادیان مدیرکل امور مشترک فدراسیون‌ها وزارت ورزش به همراه اعضای فدراسیون و مجمع از حاضران در نشست بودند.

در خلال مجمع از نرم‌افزار آنلاین شمارش و ثبت آرای انتخابات فدراسیون‌های ورزشی توسط آرش فرهادیان رونمایی به عمل آمد. در این نرم‌افزار تعداد آرا به شکل آنلاین و بلافاصله روی نمایشگر نشان داده شد. 

پورسلمان مدعی شد بودجه ۲۰ میلیارد تومانی برای تجهیزات و ساخت و ساز در تهران برای فدراسیون در نظر گرفته شده و وزیر ورزش و جوانان قول اعطای 3 هزار و ۵۰۰ متر مربع زمین به فدراسیون شمشیربازی در ورزشگاه آزادی را داده است. در پایان از مجموع ۵۰ رای ماخوذه، علیرضا پورسلمان با کسب ۵۰ تعداد رای و اکثریت مطلق آرا به عنوان رییس جدید فدراسیون شمشیربازی طی چهار سال آینده انتخاب شد.

باید دید رییس فدراسیون در سال 1402 می‌تواند کشتی شمشیربازی را به ساحل آرامش برساند؟ رییسی که اعتقاد دارد همان طور که ابزار تشویقی را در برنامه دارد و با پرداخت پاداش از مدال‌آوران جام جهانی تقدیر کرد، برای ناکامی‌ها نیز تنبیه در نظر می‌گیرد.

اخبار داغ

کلاس آنلاین مربی پاری سن ژرمن برای دروازه بان های تیم ملی واکنش هواداران بایرن مونیخ به صحبت های اولیور کان؛ دلقک! انعطاف بدنی فوق العاده زلاتان ابراهیموویچ در 41 سالگی / عکس نیکلای کوملیچنکو: چمن آزادی خوب بود اما در غذا و اینترنت مشکلات زیادی داشتیم لوتار ماتئوس: یولیان ناگلزمان، آزمایشی بود که به نتیجه نرسید؛ در مدت اخیر خیلی چیزها در بایرن مونیخ خوب پیش نمی‌رفت

منبع: طرفداری

کلیدواژه: تیم ملی شمشیربازی سابر گرندپری مجارستان فدراسیون شمشیربازی سرپرست فدراسیون سرمربی تیم ملی جام جهانی مرحله گروهی محمد رهبری محمد فتوحی سابر ایران سابریست ها سال 1401

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۳۹۵۶۸۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اتفاقی که فقط در ایران نگرانی دارد؛ دلواپسان به دنبال وضع دوباره ممنوعیت؟

رقابت‌های لیگ برتر فوتبال ایران در شرایطی با حساسیت خاصی به‌ویژه در همین هفته اخیر پیگیری شده که همچنان مقوله برخورد با تماشاگران زن در ورزشگاه، از حفظ شأن و منزلت آن‌ها گرفته تا جایگاه در نظر گرفته‌شده برای آن‌ها و بقیه، مورد نقد و بحث است. در هفته‌های اخیر یکی، دو اتفاق رخ داده که به قرار باب میل عده‌ای شده تا بر طبل رنگ‌ورو‌رفته ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه کوفته و در وصفش با استفاده از رسانه‌های همسو، مطالبی به رشته تحریر درآورده و ژست عالمان پیشگو را گرفته و از این بگویند که «دیدید حق با ما بود».

 

اتفاقات ساده است؛ جیمی‌جامپ زنی از روی سکوی ورزشگاه در اراک خودش را به کاپیتان استقلال رساند و پس از آن هم در رفتاری مشمئزکننده یکی از افرادی که در جمع هواداران سپاهان در تقابل با پرسپولیس، روی سکوی ورزشگاه آزادی نشسته بود، الفاظی زشت خطاب به زنان به کار برد که به قدر کفایت بازتاب داشت. دلواپسان حضور زنان در ورزشگاه که چندین سال مانع از محقق‌شدن این موضوع شده‌اند، با کنار هم گذاشتن همین دو گزاره، به آب و آتش می‌زنند تا دوباره مانع از حضور زنان در ورزشگاه شوند. جالب آنکه حاضر به شنیدن این جمله ساده هم نیستند که اگر مردی هتاکی کرده چرا باید مانع از ورود زنان شد؟ یا اینکه ممنوعیت ورود زنان به ورزشگاه صحه‌گذاشتن بر ناتوانی در اصلاح امور فرهنگی نیست؟

آش آن‌قدری شور شده که در روز‌های اخیر یکی، دو رسانه همسو با چنین تفکراتی به این ایده پروبال داده‌اند که «نکند کار، کار خودشان باشد تا مانع از تحقق کامل پروژه حضور زنان در ورزشگاه شوند». با‌این‌حال، از آنجا که مسئله مدیریت در امور ورزشی از دیرباز پررنگ بوده، در ساده‌ترین اتفاق، طرح پاک‌کردن صورت‌مسئله روی میز گذاشته شده و یکی، دو ورزشگاه به‌سرعت از حضور زنان منع شده‌اند و مابقی هم احتمالا با محدودیت‌هایی همراه خواهند شد.

البته که در این بین، نگرانی‌های دوپهلویی که از سوی وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال هم مطرح شده، بیش از آنکه دلگرم‌کننده باشد، نگران‌کننده است و بیم آن می‌رود که نقد دلواپسان که بعضا ارتباط نزدیکی با دولتمردان کنونی دارند، آن‌ها را به سمتی هل دهد که تاوانش را فوتبال ایران و سپس زنان مشتاق به تماشای فوتبال دهند.

جالب آنکه در این بین تلاش خواسته یا ناخواسته‌ای صورت گرفته تا لفظ جدیدی برای محدودکردن زنان شکل بگیرد. اگر تا دیروز کلیدواژه «زیرساخت» بهانه خوبی بود تا سد راه ورود زنان به ورزشگاه شوند، به‌تازگی عبارت «کرامت زن» وارد ادبیات مدیران ورزشی شده و با استفاده از آن، باب جدیدی در مقوله ورود زنان به ورزشگاه گشوده شده است.

برای روشن‌ترشدن بیشتر بحث کافی است به نامه وزیر ورزش به فدراسیون فوتبال در هفته اخیر رجوع کرد. در بخشی از آن نامه چنین آمده است که «همان‌طور که مطلع هستید موضوع امکان حضور بانوان محترم علاقه‌مند فوتبال در ورزشگاه‌های کشور در شرایطی مورد موافقت مراجع تصمیم‌گیرنده قرار گرفت که فدراسیون فوتبال به‌عنوان متولی فوتبال کشور و همچنین باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال در جهت بهبود زیرساخت‌ها، ساماندهی هر‌چه بهتر هواداران زن و مرد و همچنین ارتقای جو اخلاقی و فرهنگی حاکم بر استادیوم‌های فوتبال تلاش کنند که متأسفانه نه‌تن‌ها شاهد بهبود شرایط فرهنگی حاکم بر ورزشگاه‌های فوتبال نیستیم، بلکه شاهد بروز و ظهور صحنه‌ها و اتفاقاتی هستیم که هرگز در شأن هواداران ایرانی نبوده و متأسفانه رفتار برخی هوادارنما‌ها زمینه ایجاد خدشه بر منزلت و کرامت زن ایرانی را نیز فراهم کرده است که رصد و کنترل این افراد معدود وظیفه باشگاه‌هاست».

شاید در نگاه نخست این نامه وزیر از سر دلسوزی باشد. البته که احتمالا هم چنین است و وزیر محترم ورزش همان‌طور که خودش در ادامه اشاره کرده «ورزش بدون ارزش را فاقد اعتبار برای نظام جمهوری اسلامی ایران» می‌داند. با‌این‌حال در پس چنین دلسوزی، خط‌و‌نشان ریزی هم دیده می‌شود؛ به‌ویژه جایی که عنوان می‌کند مراجع تصمیم‌گیرنده به‌طور مشروط ورود زنان به ورزشگاه را پذیرفته‌اند. این پیام نهفته در دل چنین جملاتی را، ولی نباید از یاد برد که احتمالا اگر چنین شروطی رعایت نشود، مسئله ورود زنان به ورزشگاه هم اگر ممنوع نشود، محدود خواهد شد.

وزیر ورزش تنها مدیری نیست که کرامت زن را پس از اتفاقات اخیر برجسته کرده است، بلکه همین روز گذشته، مهدی تاج، رئیس فدارسیون فوتبال هم با اشاره به همین کلیدواژه، هشدار داده که می‌تواند مانع از حضور زنان در ورزشگاه شود. برخلاف تیتر‌ها و تأکیدی که رسانه‌های نزدیک به فدراسیون به کار برده و از قول مهدی تاج نوشته‌اند که «حضور زنان در ورزشگاه منع نخواهد شد»، ولی مشخصا در بخشی از صحبت‌های مهدی تاج، تهدید روشنی به کار رفته که نشان می‌دهد او و مدیران بالادستی، به گزینه منع تماشاگران زن از حضور در ورزشگاه فکر کرده‌اند.

تاج، روز گذشته در واکنش به نامه وزیر ورزش درباره اتفاقات رخ‌داده در ورزشگاه‌ها گفت: «جواب نامه وزیر را دادم. ایشان یک نامه‌ای به ما زدند و نگران بودند از وضعیت باشگاه‌ها و حرکتی که باید در باشگاه‌ها از نظر فرهنگی صورت بگیرد که اتفاق نیفتاده است. بنده در جواب گفتم یک‌سری اقدامات را بعد از نامه ایشان انجام خواهیم داد. جلسه در همین دو، سه روز گذاشتیم. هم با خلیج فارس و هم با بانک شهر جلسه گذاشتیم. امروز هم دوباره جلسه دیگری خواهیم داشت. به همه هم اعلام کردیم اگر کسی نمی‌تواند کرامت زنان را حفظ کند و آن‌ها راحت به ورزشگاه بروند و مشکلی پیش نیاید ممکن است ما ورود را منع کنیم».

عبارات کاملا مشخص است؛ اگر کرامت زن حفظ نشود، ممکن است ورود آن‌ها را منع کنیم. حالا و در این بین، با وجود نگرانی‌هایی که این اواخر درباره کرامت زن شکل گرفته، پرسش بسیار ساده‌ای ذهن مخاطب را درگیر می‌کند: به غیر از طرح ممنوعیت زنان از ورود به ورزشگاه و به‌جز همراهی با دلواپسان و رسانه‌های خاص، آیا برنامه‌ای برای بهبود زیرساخت سابق یا کرامت زنان، در دستور کار مدیران قرار دارد؟